Het leven
van een mens
Zonder datum
Zonder tijd
Het doet mij denken
Aan een perzik eten
Dat het zoete en het zure
Altijd ondergeschikt blijven
Aan haar sap
Een frisse boventoon
met de zwaarte van
Een bariton die schakelt
Als een alto
Met het bereik van een sopraan
Het leven van een mens
Die van zijn lichaam
Een oor maakt
Die van zijn lichaam
één gedachte vormt
een anatomie van autonomie
ontheffing van vorm